ben ik weer na zoveel weken..
Blijf op de hoogte en volg Melanie
17 Maart 2015 | Filipijnen, Calinan
De woorden die mijn moeder van de week tegen mij zei, zette mij echt aan het denken. "Je bent zelf verantwoordelijk voor je eigen geluk".
In eerste instantie denk je natuurlijk, logisch. Maar hoe verder ik erover nadacht hoe meer ik besefte dat het ook echt zo is. Je kunt wel je hele leven gaan zitten dromen over je geluk, maar je moet er toch echt zelf wat voor doen! Ik zie hier hoe gelukkig een mens kan zijn met bijna niks. Een dak boven je hoofd en voedsel zou genoeg moeten zijn. En ik maar zeuren wanneer die nieuwe samsung uitkomt, of dat ik die jurk al 3 keer heb aangehad. Iedere dag die ik hier ben opent mijn ogen meer.
Het gaat goed met mij, ik geniet met volle teugen van mijn leven. Ik zit hier, ver weg van het koude kikkerlandje op mijn plek. Het is raar, want in Nederland heb ik alle belangrijke dingen. De warmte, de levenswijze en alles wat we in nederland niet hebben trekt mij aan. Het is niet zo zeer dit land, maar de verandering in cultuur doet me goed. En oke, 2 keer per dag rijst eten heb ik wel al gehad. Maar 1 ding weet ik zeker, dit ga ik vaker doen. Rondreizen over de wereld. Ik heb al een lijstje met landen waar ik naartoe wil, en hopelijk kan ik het allemaal afvinken. Er zit hier een vrijwilliger en die heeft al 72 landen bezocht, ik mag hopen dat ik ooit zo over mijn ervaringen kan praten als zij doet.
Ik moet wel zeggen dat ik het hier, na 6 weken, wel een beetje gehad heb. Ik ken de plaats hier nu wel uit mijn hoofd, en heb het meeste al gezien. Het begint te vervelen. Ik heb, tegen mijn verwachtingen in, ook heel veel vrije tijd. Dat valt vies tegen als je niks te doen hebt. We hebben al wel veel gezien. Ik ben naar het weeshuis geweest, special minds (kinderen met een speciale behoefte), peuterspeelzaal, moeder theresa huis (gehandicapten), school, kinderdagverblijf in de bergen, misbruikte meisjes en naar de rehab.
De laatste 2 hebben de meeste indruk gemaakt. De verhalen die je daar hoort zijn ongelooflijk. Het leven kan soms zo oneerlijk zijn. Ik mag in mijn handen klappen dat ik thuis zo'n goed leven heb. Ook ik heb niet altijd in makkelijke situaties gezeten, maar ik heb nog wel mensen om mij heen. En familie waar ik naartoe kan. Kinderen die op jonge leeftijd aan hun lot worden overgelaten, dat zou niet moeten gebeuren.
Maar om terug te komen op mijn verhaal, ik verveel me dus hier. Ik ben stiekem ookal dagen aan het aftellen, en dat is niet de bedoeling. We hebben al veel gezien en gedaan hier rondom Davao city, en daarom wil ik meer zien van het land. Ik en 3 andere gaan de laatste 2 weken rondtrekken door cebu en palawan. dat zijn 2 van de mooiste eilanden van de Filipijnen, en ik plan ook zeker om een van de mooiste plekken van de wereld te zien in palawan!
Dat is iets om naar uit te kijken, en met dat in mijn achterhoofd geniet ik nog van de laatste weken hier!
In eerste instantie denk je natuurlijk, logisch. Maar hoe verder ik erover nadacht hoe meer ik besefte dat het ook echt zo is. Je kunt wel je hele leven gaan zitten dromen over je geluk, maar je moet er toch echt zelf wat voor doen! Ik zie hier hoe gelukkig een mens kan zijn met bijna niks. Een dak boven je hoofd en voedsel zou genoeg moeten zijn. En ik maar zeuren wanneer die nieuwe samsung uitkomt, of dat ik die jurk al 3 keer heb aangehad. Iedere dag die ik hier ben opent mijn ogen meer.
Het gaat goed met mij, ik geniet met volle teugen van mijn leven. Ik zit hier, ver weg van het koude kikkerlandje op mijn plek. Het is raar, want in Nederland heb ik alle belangrijke dingen. De warmte, de levenswijze en alles wat we in nederland niet hebben trekt mij aan. Het is niet zo zeer dit land, maar de verandering in cultuur doet me goed. En oke, 2 keer per dag rijst eten heb ik wel al gehad. Maar 1 ding weet ik zeker, dit ga ik vaker doen. Rondreizen over de wereld. Ik heb al een lijstje met landen waar ik naartoe wil, en hopelijk kan ik het allemaal afvinken. Er zit hier een vrijwilliger en die heeft al 72 landen bezocht, ik mag hopen dat ik ooit zo over mijn ervaringen kan praten als zij doet.
Ik moet wel zeggen dat ik het hier, na 6 weken, wel een beetje gehad heb. Ik ken de plaats hier nu wel uit mijn hoofd, en heb het meeste al gezien. Het begint te vervelen. Ik heb, tegen mijn verwachtingen in, ook heel veel vrije tijd. Dat valt vies tegen als je niks te doen hebt. We hebben al wel veel gezien. Ik ben naar het weeshuis geweest, special minds (kinderen met een speciale behoefte), peuterspeelzaal, moeder theresa huis (gehandicapten), school, kinderdagverblijf in de bergen, misbruikte meisjes en naar de rehab.
De laatste 2 hebben de meeste indruk gemaakt. De verhalen die je daar hoort zijn ongelooflijk. Het leven kan soms zo oneerlijk zijn. Ik mag in mijn handen klappen dat ik thuis zo'n goed leven heb. Ook ik heb niet altijd in makkelijke situaties gezeten, maar ik heb nog wel mensen om mij heen. En familie waar ik naartoe kan. Kinderen die op jonge leeftijd aan hun lot worden overgelaten, dat zou niet moeten gebeuren.
Maar om terug te komen op mijn verhaal, ik verveel me dus hier. Ik ben stiekem ookal dagen aan het aftellen, en dat is niet de bedoeling. We hebben al veel gezien en gedaan hier rondom Davao city, en daarom wil ik meer zien van het land. Ik en 3 andere gaan de laatste 2 weken rondtrekken door cebu en palawan. dat zijn 2 van de mooiste eilanden van de Filipijnen, en ik plan ook zeker om een van de mooiste plekken van de wereld te zien in palawan!
Dat is iets om naar uit te kijken, en met dat in mijn achterhoofd geniet ik nog van de laatste weken hier!
-
17 Maart 2015 - 13:32
Silvia:
Mooie woorden melanie. En zoals ik al zei, probeer toch open te staan voor de dingen die je misschien nog mee mag maken in de laatste drie weken dat je daar bent!
En de laatste twee weken ga je maar lekker de toerist uithangen..haha ;)
Dan heb je na 11 weken een mooie ervaring achter de rug die je alleen maar sterker en wijzer heeft gemaakt. Dikke kus en knuffel van ons x -
17 Maart 2015 - 13:57
Michel:
Dat wilde ik de vorige keer al zeggen, we zijn zo kapot gegooid met luxe, dat we onderhand niet meer
zonder kunnen, shame on us?!
Of, wordt ons dat zo toe bedeeld, hoe meer jij hebt, hoe harder je best doet om het niet te verliezen.
Dat komt de economie ten goed zeggen ze, the trick is on us.
Maar geniet er van, voor dat je het weet zit je thuis.
En net zoals het geluk dat je zelf moet maken is het ook aan je zelf wat je met je vrije tijd doet.
Je kunt wat ondernemen of met je hol op de bank gaan zitten.
Tuurlijk is het reizen en verschillende landen bekijken zeker mooi, zolang je het maar goed
overziet wat er bij komt kijken.
Het is wel mogelijk maar het heeft wel zijn prijs, ga je een bank overvallen of ga je daar werken
voor je centjes of sparen natuurlijk.
Je bent nu in ieder geval al een stuk wijzer dan de meeste van ons, tot over een paar weekjes
al weer meis.
Groetjes van uit het zonnige maar koude landje
-
17 Maart 2015 - 19:15
Jolanda :
Hey mel.
Wat n mooi verslag.heerlijk om te lezen dat je het goed hebt en vooral dat je lekker in je vel zit.
Geniet van je laatste weekjes.
Liefst van ons allemaal -
17 Maart 2015 - 22:13
Renate :
Wat een mooi verslag en prachtig om te lezen dat je echt ben gaan waarderen hoe goed jij, maar ook wij allemaal in Nederland, het hebben. De nieuwste telefoon of what ever, is ineens helemaal niet meer belangrijk. Die ervaring, liefde, warmte, mooie verhalen van andere, samen genieten en praten over alles wat je ziet en meemaakt is toch geweldig. Dat geeft je veel nieuwe energie en doet je verlangen naar meer. Inderdaad niet die nieuwste gsm, want naar een weer is hij al oud en gewoon en weet je al niet beter. ....!
Fijn dat je zo geniet en al weer aan het nadenken bent over nieuwe ervaringen/doelen. Als je daar nu toch bent, moet je proberen alles mee te pakken!!
Dat doe je heel goed Mel.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
